Έζησα...ταξίδια στην Ευρώπη και στα τοπικά....(vid)

 Επιμέλεια κειμένου Σταμάτης Βαρσάκης

Αυτό που έζησα χθες πραγματικά είχα χρόνια να το αισθανθώ.....

Είδα αγώνα μετά από πολλά χρόνια στην εξέδρα που μεγάλωσα.

 Στην θύρα που ο μπαμπάς μου με πήγαινε από 5 χρονών. 

Στην θύρα 3!!!

Φεύγαμε από την Νίκαια με τα κασκόλ μας και με το δικό μου γαντζωμένο στο παράθυρο του αυτοκινήτου, Γρηγορίου Λαμπράκη, Πέτρου Ράλλη, Πειραιώς, Χαμοστέρνας, Καλλιρόης, Βενιζέλου,το κασκόλ του Πανιωνίου να ανεμίζει  και φτάσαμε στο γήπεδο στον δικό μας Ναό. 

Κάποια αυτοκίνητα μας χαιρετούσαν, άλλα αδιαφορούσαν, άλλα μας έβριζαν. Δεν με ενοχλούσε καθόλου.

Με το που φτάναμε στο γήπεδο η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά.. 

Έβλεπα τους οργανωμένους μας και έτρεμα, όχι από φόβο αλλά από σεβασμό. 

Κρεμόμουν από τα χείλια τους το τι θα πουν και τι θα κάνουν και  ακολουθούσα ( όχι από τα 5 μου αλλά λίγο πιο μεγάλος). 

Χθες λοιπόν μετά από πολλά χρόνια όπως σας έγραψα πιο πάνω παρακολούθησα αγώνα ποδοσφαίρου από την θύρα 3 (τελευταία φορά ήταν Πανιώνιος - Ολυμπιακός 3-1 δεν γινόταν να το ξεχάσω, από τότε παρακολουθώ Πανιώνιο από την θύρα 2 με ενεργή συμμετοχή φυσικά στα συνθήματα με όλοι την παρέα που πηγαίνουμε τουλάχιστον 30 χρόνια στο γήπεδο μαζί) και μάλιστα το έζησα έντονα λες και ήμουν μικρός όπως τότε.... ακριβώς στο σημείο που καθόμουν και τότε το 1992... Δίπλα μου να τραγουδάει το νέο σύνθημα μας ο γιος μου, ο λεβέντης μου, το καμάρι μου, η συνέχεια μου ο μελλοντικός Πάνθηρας!!!

Σήμερα είναι Δευτέρα, εάν με ρωτήσετε πόσο ήρθαμε χθες μπορεί και να μην ξέρω να σας πω ή με ποια ομάδα παίζαμε. 

Είμαι στην εργασία μου και το κόλλημα με αυτό το σύνθημα είναι που με έχει τρελάνει και το χειροκρότημα και η φωνή από την θύρα 3 και το τραγούδι των ποδοσφαιριστών και η ανταπόκριση από το ζεστό χειροκρότημα στις απέναντι θύρες 4,5,6,7.

Πάμε ενωμένοι όλοι, πάμε δυνατά και θα ξανά δυναμώσουμε μάγκες και σαν Πανιώνιος και οπαδικά.

Θα ξανά ζεσταθεί ο κόσμος και θα έρθει στο γήπεδο γιατί ακόμα η εικόνα σαν παρουσία δεν  είναι καλή.

Πάμε να τραγουδήσουμε όλοι:

Έζησααα,  ταξίδια στην Ευρώπη και στα τοπικααά, 

Σμύρνη μου, παντού σ'ακολουθάμεεε και δεν αλλάζουμεε,  παραμιλάμε,

παίρνει η 3 φωτιαά  και τα αδέρφια απ'τα ουράνια φωνάζουνε, Πανί ολέ!!!!

Επειδή δεν κρύφτηκα, και επειδή τα άρθρα μου είναι βγαλμένα από εμένα και μόνο εμένα!!!

ΥΓ. Το μόνο κακό ότι πρόλαβα να δω την Πανιωνάρα χθες για 1 ημίχρονο μόνο το δεύτερο καθώς είχαμε αγώνα πιο πριν εμείς(ο μικρός μου)