5 χρόνια μακριά μας η δικιά μας Πανθηρίνα Ρενάτα Λαζάρου

 Ήταν 12 Ιανουαρίου του 2020 μια από τις πιο μαύρες Κυριακές που είχαν ξημερώσει. για εμένα και για τον κόσμο του Πανιωνίου.

Η αδερφική φίλη,το μαχήμι η δικιά μας Πανθηρίνα με αμέτρητες παρουσίες τόσο εντός αλλά και εκτός έδρας η γλυκιά Ρενάτα Λαζάρου είχε χάσει την μάχη με τον Καρκίνο.

Η Ρενάτα πάλεψε σαν πραγματική πάνθηρας αλλά η μάχη ήταν άνιση δυστυχώς με τον καρκίνο να νικάει.

Μαύρη μέρα είχε ξημερώσει λοιπόν καθώς η Ρενάτα σίγησε και δεν θα ξανα τραγουδήσει συνθήματα του Πανιωνίου δίπλα μας στην αγαπημένη της θύρα 3.. 

Είμαι σίγουρος όμως ότι θα βλέπει από ψηλά και θα τραγουδάει με τα άλλα Πανιώνια αδέρφια στην μεγάλη κυανέρυθρη εξέδρα συνθήματα του Πανιωνίου.

Η Ρενάτα με το χαμόγελο,η Ρενάτα η πιο ενεργή γυναίκα πανθηρίνα.

Η Ρενάτα που ήταν παρούσα σε πολλές εκδρομές με αμέτρητα χιλιόμετρα,πολλα συνθήματα και με τον Πανιώνιο και τους αγαπημένους της Πάνθηρες πάντα στην καρδιά. 

Ήταν ψυχάρα!

Ήταν μοναδική!!

Ακόμα και στο άκουσμα ότι έχει καρκίνο δεν το έβαλε κάτω.

Ήταν με το χαμόγελο και έλεγε στους φίλους και συγγενείς της σιγά όλα καλά θα τον νικήσω.

Μια γρίπη είναι... η μάχη όμως ήταν άνιση και δυστυχώς νικήθηκε...

Πέρασαν 5 χρόνια ήδη αλλά η Ρενάτα είναι κοντά μας κάθε Σαββατοκύριακο σε όλους τους αγώνες του Πανιωνίου και τραγουδάει από επάνω για την ΠΑΝΙΩΝΑΡΑ της. 

Άλλωστε η κερκίδα επάνω έχει πολλούς και καλούς που έχουν βάψει τον ουρανό κυανέρυθρο και τραγουδάνε για την Πανιωνάρα τους, την Πανιωνάρα μας.

Μας βλέπει άλλωστε από επάνω η Ρενάτα μαζί με τα άλλα αδέρφια,τον Λεωνίδα τον Κοβανη, τον Φώτη (τον φλέβα), το κοπέλι τον Νικολάκη, τον Χρήστο (τον κουτσό),τον σπαθί, τον Στελάκη τον Νεοκοσμίτη, τον Γιώργο τον Μπρούτζο, τον Νίκο τον Φυτόπουλο, τον Ντοριάν, τον Σπύρο, τον Αλέξη, τον Έντυ, τον Μάνο τον Τσε, τον Βασιλάκη, τον μικρό Μανώλο, τον Γιώργο (Κάσκα), τον Νίκο τον Πετρουπολίτη, τον Λέα, τον Λείου, την Ζαχαρούλα, την Αθανασία Χριστοδούλου, τον Κώστα τον Πάνθηρα που έφυγε νωρίς από τροχαίο και σίγουρα κιάλλους που έχω ξεχάσει να γράψω και ζητάω ταπεινά συγνώμη.