31 χρόνια από την ιστορική κούπα του Πανιωνίου 73-70 τον ΠΑΟΚ στο ΣΕΦ (vid)

 Επιμέλεια άρθρου Σταμάτης Βαρσάκης

Πέρασαν 31 χρόνια από τότε που ο Ιστορικός Πανιώνιος ,μας κατακτούσε το κύπελλο απέναντι στο τότε φαβορί τον ΠΑΟΚ στο ΣΕΦ με 73-70.

Όλοι έλεγαν ότι ο ΠΑΟΚ θα το πάρει εύκολα καθώς τότε είχε την καλύτερη ομάδα είχε πάρει και το κύπελλο κυπελούχων λίγο πιο πριν, αλλά η παρέα από την Νέα Σμύρνη του Φάνη Χριστοδούλου, του Χρήστου Χριστοδούλου, του Γιώργου Γάσπαρη, του Γιώργου Μποσγανά, του Πιτ Μπάλη, του τραυματία τότε Νίκου Λινάρδου, του εκπληκτικού Τζον Χάντσον, του Τζον Μπρούγος, του Κρις Χουγκάζ και των νεαρών τότε Βασίλη Κικίλια και Παναγόπουλου και του εκπληκτικού προπονητή Βλάντο Τζούροβιτς με βοηθό τον Κώστα Μίσσα είχαν διαφορετική γνώμη και με σύμμαχο τον υπέροχο κόσμο μας πήραμε το κύπελλο στο Φάληρο το πρώτο μας στην ιστορία του Πανιωνίου!!

Πάμε να θυμηθούμε την υπέροχη εκείνη ημέρα.

Ήταν 10 Απριλίου του 1991 και η Πανιωνάρα μας έπαιζε στο ΣΕΦ τελικό κυπέλλου κόντρα στον πολύ δυνατό αντίπαλο και έμπειρο ΠΑΟΚ.

Έχουν περάσει 31 χρόνια από τότε και μου φαίνεται σαν να ήταν χθες.

Παιδάκι ήμουν τότε μόλις 10 χρονών θυμάμαι που είχα ζαλίσει τον πατέρα μου που δεν ήταν λάτρης του μπάσκετ να με πάει στον τελικό να δω την Πανιωνάρα.

Ο πατέρας μου άρρωστος Πανιώνιος που μου κόλλησε το μικρόβιο αυτό (και προσπαθούσε να με κρατήσει Πανιώνιο καθώς μεγάλωσα στην Νίκαια, μακριά από την Νέα Σμύρνη)  αλλά κολλημένος με την μαυρόασπρη μπάλα και ελάχιστα με την πορτοκαλή…

Διήγηση της ημέρας εκείνης δεν μπορώ να κάνω γιατί δεν κατέχω την δημοσιογραφία, απλός φίλαθλος είμαι και θα σας περιγράψω τα συναισθήματα μου.

Μην περιμένετε πολλά και λεπτομέρειες, άλλωστε δικαιολογούμε καθώς τι ήμουν; 

Ένα 10χρονο παιδάκι!!!

Αν θυμάμαι καλά ήταν μεσοβδόμαδα ή Τετάρτη ή Πέμπτη, από το πρωί είχα ζαλίσει την μαμά μου για το παιχνίδι σε βαθμό να της έχω σπάσει τα νεύρα.

Στο σχολείο μου στον Κορυδαλλό φυσικά και μόνος Πανιώνιος πήγα με καμάρι και φορώντας την εμφάνιση του Πανιωνίου ( ποδοσφαιρική) λες και είχα αποφοιτήσει με βαθμό 10!!!!

Η ώρα έφτανε και το άγχος μου μεγάλο.

Στο ΣΕΦ μπήκαμε και κάτσαμε στις επάνω κερκίδες. 

Το μέγεθος μου δεν μου επέτρεπε να πολύ βλέπω , απλά τραγουδούσα τα συνθήματα που έλεγαν οι φίλαθλοί μας. 

Στα αφτιά μου άκουγα μόνο εμάς μέσα στο γήπεδο αν και φυσικά θα ακουγόντουσαν και οι αντίπαλοι…

Ο ΠΑΟΚ το φαβορί αλλά οι λεβέντες του Ιστορικού με ηγέτη ποιόν άλλο τον δικό μας Φάνη Χριστοδούλου που τόσο πολύ καμάρωνα πήραν την νίκη και συνάμα το κύπελλο.

Η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει μέχρι να τελειώσει το παιχνίδι.

Αυτό ίσχυε για όλους τους Πανιώνιους πιστεύω.

Η εμπειρία αξέχαστη και η πρώτη για μένα.

Με την λήξη δεν κατάλαβα πως από πάνω είχα βρεθεί στο παρκέ να κρατάω το πόδι του ειδώλου μου Φάνη Χριστοδούλου, του είχα γίνει τσιμπούρι κανονικό. 

Από αυτό το πρέσινκ κέρδισα μια φανέλα του που την έχω ακόμα και σήμερα.

Δεν ήταν του τελικού αλλά τη πήρα εκείνη την ημέρα.

Καμάρι για εμένα τότε αλλά ακόμα και τώρα 31 χρόνια μετά!!!!

Στα του αγώνα θα σας πω λίγα που θυμάμαι.

Οι μπασκετμπολίστες μας ήταν τόσο ενωμένοι και τόσο καλά δεμένοι σαν ομάδα και σύνολο που με το πάθος τους και την ψυχή τους νίκησαν με 73-70 σε έναν αγώνα με πολύ ένταση, πάθος, άγχος και στο τέλος γίναμε μάρτυρες στα έξαλλα πανηγύρια και στην μοναδική κούπα που κατακτήσαμε στο μπάσκετ μέχρι και σήμερα.

Διακριθέντες όλοι και μεγάλο μερίδιο ευθύνης σε αυτή την τεράστια επιτυχία για τον σύλλογο μας φέρει τόσο ο προπονητής μας Βλάντο Τζούροβιτς όσο και ο βοηθός του Κώστας Μίσσας αλλά φυσικά και η τότε διοίκηση μας.

Ο υπέροχος κόσμος μας ήταν και αυτός βασικός συντελεστής στον να δώσει στους παίχτες μας και να πάρουμε τον τελικό

Γάσπαρης 20, Φ. Χριστοδούλου 19, Χάντσον 18, Μπρούγος 12, Γ. Μποσγανάς 4, Χρ. Χριστοδούλου, Χουγκάζ, Μπαλίς

Παρακολουθήστε στα βίντεο παρακάτω ολόκληρο τον αγώνα!!!